دروغ دوم: نسلکشی در غزه و تلاش «بایدن» برای فریب افکار عمومی
تاریخ انتشار: ۲۶ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۱۳۷۴۳
خبرگزاری مهر، گروه بینالملل: به موازات تشدید و تداوم حملات وحشیانه و تجاوزات رژیم صهیونیستی به غزه، ماشین دروغپراکنی کاخ سفید نیز شتاب گرفتهاست.
پس از حمله وحشیانه رژیم صهیونیستی به بیمارستان المعمدانی غزه که دیشب انجام گرفت و به شهادت بیش از ۱۰۰۰ زن و کودک فلسطینی منجر شد، شاهد یک دروغ بزرگ از سوی «جو بایدن» رییس جمهور آمریکا بودیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بایدن و توهم سر بریدن نوزادان رژیم صهیونیستی
در ابتدا رسانههای رژیم صهیونیستی با آغاز حملات حماس به شهرکهای صهیونیستنشین ادعا کردند که رزمندگان حماس «دستکم ۴۰ کودک را سربریدهاند». این قضیه ابعاد گستردهای پیدا کرد و حتی تا اظهار نظر رییس جمهور آمریکا هم پیش رفت.
در همین ارتباط «تال هاینریش» سخنگوی نتانیاهو گفته بود که نوزادان و کودکان در شهر کفار غزه، در ۲ کیلومتری شمال شرقی غزه «با سر بریده شده» پیدا شدند. بلافاصله برخی رسانههای همسو بر اساس ادعای ارتش صهیونیستی مدعی شدند که نیروهای حماس در حمله بامداد شنبه، «بسیاری از نوزادان اسرائیلی» را سر بریدهاند.
بایدن هم در دیدار با رهبران جامعه یهودی در کاخ سفید به گونهای اذعان کرد که تصاویر سرهای بریده کودکان را دیدهاست. وی ادعا کرد تصاویری از خشونت وحشتناک و «شیطانی» دیده که به مراتب از آنچه پیشتر توسط «داعش» در عراق و سوریه دیده شدهبود، «هولناکتر» است.
توهمات بایدن به همین جا ختم نشده و در ادامه گفته بود که «هیچ گاه تصور نمیکردم که چنین چیزی ببینم؛ تصاویری تأیید شده از سربریدن کودکان توسط تروریستها.»
هنوز چند ساعت از اظهارات عجیب بایدن رییس جمهور آمریکا در جمع رهبران یهودیان نگذشته بود که کاخ سفید بار دیگر ناچار به انتشار بیانیهای برای تکذیب توهمات بایدن شد.
شبکه خبری «سیانان» آمریکا نیز به نقل از یک مقام دولتی نوشت که نه بایدن و نه دولت او، تصاویر یا گزارشهای تأیید شدهای از سر بریدن کودکان یا نوزادان توسط حماس را ندیدهاند. این مقام مسئول تصریح کرد که اظهارات بایدن به اظهارنظر عمومی رسانهها و مقامات اسرائیلی اشاره داشتهاست.
«واشنگتن پست» هم درنهایت به نقل از یک سخنگوی کاخ سفید تصریح کرد که بایدن و دیگر مقامات آمریکایی مدرکی ندیدهاند یا به طور مستقل تأیید نکردهاند که حماس سر کودکان اسرائیلی را بریده است و آنچه او به زبان رانده، بر اساس گزارش رسانهها همچنین ادعاهای سخنگوی بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم بوده است.
افزون بر آن، دروغهای دیگری نیز برملا شد و در همین پیوند روزنامه «لس انجلس تایمز» ناشر ادعاهای دروغین در مورد تجاوز به زنان شهرکهای صهیونیست توسط نیروهای مقاومت فلسطین نوشت: این ادعا ثابت نشد!
از سوی دیگر تلویزیون فرانسه نیز اعلام کرد که ویدیوی «نگهداری کودکان اسرائیلی در قفس» که ادعا میشد مربوط به غزه است جعلی و مربوط به جنایت تروریستهای داعش در سوریه (سال ۲۰۱۵) است.
از نگاه ناظران، ادعای سربریدن نوزادان، دروغی برای توجیه حملات گسترده رژیم صهیونیستی به شمار میرفت؛ آنها بر این باور بودند که با این داستان ساختگی، بستر را برای نسل کشی در غزه هموار میکنند. در چنین فضایی آنها موشکباران غزه و کشتار چند هزار شهروند بیگناه را کلید زدند.
دروغ بزرگ بایدن در بمباران بیمارستان المعمدانی
جنایات صهیونیستها در غزه در حالی وارد دوازدهمین روز خود شده که دیشب یک نمونه دیگر از حقوق بشر صهیونیستی با بمباران وحشیانه بیمارستان المعمدانی غزه و به خاک و خون کشیده شدن مجروحان بستری و مردم پناه برده به آنجا دوباره به نمایش درآمد؛ جنایتی که کشورهای غربی همچون آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان با تمام توان از رژیم صهیونیستی حمایت کردند.
پس از این واقعه هولناک، بایدن پس از ورود به تلآویو در دیدار با نتانیاهو به انفجار در بیمارستان المعمدانی غزه اشاره و ادعا کرد که به نظر میرسد شلیک به بیمارستان کار «طرف مقابل» است، «نه اسرائیل»! او گفت: «من از انفجار دیروز (سهشنبه) در بیمارستان غزه بسیار ناراحت و شوکه شدم و بر اساس آنچه دیدم، به نظر میرسد که این انفجار توسط طرف مقابل انجام شدهاست.»
این در حالی است که روزنامه «وال استریت ژورنال» آمریکا اعلام کرد بمبی که با آن بیمارستان المعمدانی در غزه مورد حمله قرار گرفت، بمب آمریکایی MK-۸۴ بوده است. بمب مارک ۸۴ (Mark ۸۴)، یک بمب سقوط آزاد چندمنظوره ساخت آمریکا است که حدود یک تن وزن داشته و قدرت تخریب بسیار بالایی دارد.
بسیاری بر این باورند که اگر حماس موشکی با این درجه از تخریبگری داشت، آن را به اهداف مشخصی در سرزمینهای اشغالی شلیک میکرد. خبرنگار بی بی سی هم میگوید که با توجه به حجم انفجار بسیار سخت است که آن را چیزی جز موشک اسرائیلی بدانیم.
پشت پرده شتاب ماشین دروغ پراکنی
همان طور که پیشتر اشاره شد، ادعای سربریدن نوزادان یک دروغ بزرگی برای توجیه حملات رژیم صهیونیستی به غزه بود. آنها با برانگیختن احساسات مردم جهان به ویژه کشورهای اسلامی، قصد توجیه کردن نسلکشی در غزه را داشتند.
بنابراین مجموعه اخبار جعلی منتشر شده در این خصوص به صورت هدفمند و در راستای جنگ رسانهای دستگاههای رسانهای غربی و عبری علیه نیروهای مقاومت فلسطین و برای عوض کردن جای ظالم و مظلوم انجام شده و مسبوق به سابقه است.
از دیگر اهداف طرح این دروغها، فرافکنی برای فرار از محاکمه به عنوان «جنایتکار جنگی» است. اتفاقات ۱۲ روز گذشته در غزه از یک نسلکشی و نقض حقوق بشر آشکار نشان دارد که از منظر حقوق بینالملل محکوم است.
کنوانسیونهای چهارگانه ژنو ۱۹۴۹ و پروتکلهای اول و دوم الحاقی ۱۹۷۷ مهمترین اسناد مورد اجماع حقوق بشردوستانه بینالمللی است زیر پا گذاشتن قواعد آمره و از جمله حقوق بشر دوستانه بینالمللی، نقض فاحش حقوق بینالملل محسوب شده و مسئولیت بینالمللی و در برخی موارد مسئولیت کیفری فردی را به همراه خواهد داشت. حمایت و رفتار انسانی با مردم منطقه اشغالی از اصول اساسی حقوق بشردوستانه بینالمللی در وضعیت اسکان خصمانه یک سرزمین است.
بمباران منازل مسکونی، کشتار زنان و کودکان، حمله به تأسیسات غیرنظامی، منازل، مدارس، مساجد، مراکز پلیس، اماکن عمومی، نابودی زیرساختهای حیاتی از جمله قطع شبکه توزیع آب و برق، تخریب بیمارستانها و مراکز درمانی، ممانعت از حمل و نقل مجروحان و ارسال دارو، برخی از مهمترین مصادیق جنایت جنگی در جنگ اخیر غزه است.
انزجار و احساسات ضدصهیونیستی بعد از موشکباران بیمارستان المعمدانی تا جایی شدت یافت که سفارت رژیم در ترکیه و سفارت آمریکا در لبنان مورد حمله مسلمانان قرار گرفت. اردن سه روز عزای عمومی اعلام کرد و مردم ایران، عراق، کویت و غیره هم در محکومیت کشتار فلسطینیان در بیمارستان المعمدانی غزه تظاهرات کردند.
بنابراین جلوگیری از اشغال سفارتخانههای آمریکا و رژیم صهیونیستی از دلایل دیگر روی آوردن واشنگتن و تلآویو به ادعاهای دروغین است چرا که تشدید این احساسات افزون بر آسیب زدن به امنیت و منافع آنها، پروژه عادیسازی روابط با دول عربی را نیز متوقف خواهد کرد.
کد خبر 5915533منبع: مهر
کلیدواژه: غزه فلسطین جنبش حماس رژیم صهیونیستی اسرائیل طوفان الاقصی طوفان الاقصی رژیم صهیونیستی فلسطین ارتش رژیم صهیونیستی لبنان اسرائیل ایالات متحده امریکا تل آویو مقاومت فلسطین حماس روسیه وزارت بهداشت فلسطین حزب الله لبنان ولادیمیر پوتین بیمارستان المعمدانی غزه رژیم صهیونیستی بین المللی کاخ سفید رسانه ها نسل کشی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۱۳۷۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ساز و کار عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل چگونه است؟
خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: جلسه شورای امنیت سازمان ملل در مورد عضویت کامل فلسطین در این سازمان در ۱۵ آوریل برگزار شد. در این جلسه ۱۲ عضو شورا به عضویت فلسطین رای مثبت دادند و این تنها دولت آمریکا بود که با رای منفی خود مانع تصویب قطعنامه عضویت شد. این در حالی است که طبق موازین حقوق بینالملل از جمله حق تعیین سرنوشت، فلسطینیها میتوانند به عنوان یک دولت در جامعه بینالمللی حضور داشته باشند و از امکانات آن نیز در چارچوب حقوق و تکالیف بینالمللی دولتها بهرهمند شوند.
رسمیت حق تعیین سرنوشت فلسطینیان در ترتیبات نهادی بینالمللی
از دهه ۱۹۷۰ میلادی حق تعیین سرنوشت در زمره قواعد حقوق بشر درآمد و در قلمرو داخلی کشورها نیز در ارزیابی مشروعیت حکومتها بدان استناد میشود. حق تعیین سرنوشت عبارت است از حق کلیه مردم برای تعیین آینده سیاسی خود و تعقیب توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آزادانه. تعیین سرنوشت حقی است بنیادین که بدون آن سایر حقوق نمی توانند به طور کامل محقق شوند؛ تعیین سرنوشت فقط یک اصل نیست، بلکه مهمترین حق در حقوق بشر است و پیش شرط برای اعمال همه حقوق و آزادی های فردی است.
این حق در حقوق بین الملل، از جنبههای فردی و جمعی برخوردار است. به جنبه فردی در ماده ۲۵ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی اشاره شد و مواد اول و ۵۵ منشور ملل متحد نیز جنبه جمعی این حق را مورد تاکید قرار داده اند. بنابراین آنچه مردم فلسطین را از حق تعیین سرنوشت برخوردار کرده، ملت بودن آنان است.
مردم فلسطین هم تعلق خود را به یک ملت واحد و مستقل باور دارند و هم از ویژگیهای عینی مشترک مانند تاریخ مشخص در سرزمینی معین با فرهنگی متمایز، حداقل از زمان تجزیه امپراتوری عثمانی برخوردارند. تعلق فلسطینیان به یک ملت واحد در منشور ملی فلسطین به صورت هویت فلسطینی و ملت عرب فلسطین و اینکه آنها شهروندان عربی هستند انعکاس یافته است. تعلق داشتن فلسطینیان به یک ملت مستقل و برخورداری از حق تعیین سرنوشت در میثاق جامعه ملل و قطعنامههای مجمع عمومی رسمیت یافته است.
در ۲۹ نوامبر ۲۰۱۲ میلادی مجمع عمومی سازمان ملل در قطعنامه ۱۹۶۷، با ۱۳۸ رای موافق و ۹ رای مخالف فلسطین را به صورت دوفاکتو به منزله کشور به رسمیت شناخت و موقعیت آن را از نهاد ناظر غیرعضو به دولت ناظر غیرعضو تغییر داد. حال آنکه هنوز سرزمینهای فلسطینی در اشغال نظامی قرار داشتند. در نهایت مجمع عمومی در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۴ میلادی با تصویب قطعنامهای با ۱۸۰ رای موافق حق تشکیل کشور مستقل فلسطینی را به رسمیت شناخت و از همه کشورها خواست به کمکهای خود برای عملی شدن سریعتر حق تعیین سرنوشت این مردم ادامه دهند. در قطعنامهای دیگر نیز در ۱۹ دسامبر همان سال بر حاکمیت دائمی مردم فلسطین بر سرزمین اشغالی فلسطین از جمله بیتالمقدس شرقی مجددا تاکید نمود.
سابقه پذیرش حق تعیین سرنوشت فلسطین توسط رژیم صهیونیستی
علاوه بر رویههای بینالمللی، رژیم صهیونیستی نیز بارها در موافقتنامهها درباره کرانه باختری و نوار غزه، حق مشروع ملت فلسطین در تعیین سرنوشت را پذیرفته است. در سال ۱۹۹۳ پس از به رسمیت شناخته شدن رژیم صهیونیستی توسط یاسر عرفات، نخست وزیر این رژیم نیز ساف را به عنوان نماینده مردم فلسطین به رسمیت شناخت. این موضع تلآویو در سالهای بعد نیز تکرار شد. در سپتامبر ۱۹۹۳ به موجب اعلامیه اصول مربوط به ترتیبات دولت خودگردان موقت، این موجودیت به منزله شورای منتخب مردم فلسطین برای یک دوره گذار پنج ساله در نوار غزه و کرانه باختری ایجاد شد. افزایش صلاحیتهای دولت خودگردان در موافقتنامههای بعدی صلح، مانند موافقتنامه وایریور در سال ۱۹۹۸ و یادداشت تفاهم شرمالشیخ در سال ۱۹۹۹ شخصیت حقوقی بینالمللی دولت خودگردان را به همراه آورد. تحولات بعدی در فلسطین به ویژه مقاومت مردم در برابر تهاجم رژیم صهیونیستی به نوار غزه نیز موید همین موضوع بود.
فرایند پذیرش عضویت در سازمان ملل
پذیرش در سازمان ملل متحد با توصیه شورای امنیت به مجمع عمومی و تصویب توسط مجمع عمومی صورت میگیرد. برای بررسی عضویت اعضای جدید، روش رایگیری در شورا به صورت اکثریت کیفی است که این روش باعث شده است تا اعضای دائم عملا از حق وتو برخوردار باشند. بررسی سابقه اعضای دائم شورا نشان میدهد که اتحاد جماهیر شوروی ۴۷ بار برای جلوگیری از عضویت ۱۶ کشور، متوسل به حق وتو شد. بر این اساس، در سالهای ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۴ سازمان ملل با یک بن بست مواجه بود. این موضوع در دو نوبت از سوی مجمع عمومی در دیوان بینالمللی دادگستری مطرح شد. در دومین نظر مشورتی در مارس ۱۹۵۰ آمده است که مجمع عمومی نمیتواند دولتی را به عضویت بپذیرد مگر این که شورای امنیت درخواست عضویت آن دولت را پذیرفته باشد.
حمایت از رژیم صهیونیستی؛ اصلیترین منفعت آمریکا
در این بین اصلیترین منفعت سیاست خارجی آمریکا در دوره کنونی، حمایت همهجانبه از رژیم اشغالگر و بیتوجهی به خواستههای فلسطینیان است. بعد از وتوی قطعنامه عضویت فلسطین، رابرت وود معاون نماینده دائم آمریکا در سازمان ملل گفت: «ایالات متحده همچنان از راهحل دو دولتی به شدت حمایت میکند. این رای مخالفت با حق تشکیل کشور فلسطین را نشان نمیدهد، بلکه اذعانی است به این که این امر تنها از طریق مذاکرات مستقیم بین طرفین حاصل خواهد شد.» معنای دیگر این گذاره این است که فلسطینیان چه برای تشکیل دولت و چه برای عضویت در سازمان ملل باید شروط واشنگتن و تلآویو را بپذیرند. اگر بپذیریم که راهحل دو دولتی در سال ۱۹۷۴ توسط سازمان ملل ارائه شد و دولتهای مختلف آمریکا نیز در مقاطع گوناگون آن را پذیرفتهاند، اقدام آمریکا در وتوی عضویت کامل فلسطین چیزی جز یک اقدام سیاسی از جایگاه قدرت بزرگ نیست که هدف آن پذیرش شروطی است که آمریکا در معامله قرن مطرح کرد اعم از:
حاکمیت اسرائیل در ۳۰ درصد کرانه باختری از جمله رود اردن
خلع سلاح نوار غزه
الزام فلسطینیان به شناسایی رژیم صهیونیستی به عنوان دولت یهود
شهرکهای صهیونیستی جزو خاک رژیم اشغالگر محسوب میشوند
کنترل امنیتی بخش اعظمی از کرانه باختری و گذرگاهها توسط نیروهای رژیم صهیونیستی
فلسطینیان حق داشتن ارتش را ندارند
لغو تمام محدودیتهای صهیونیستی در آینده و ...
نتیجه
فرایند تشکیل دولت مستقل فلسطین تاکنون تحولات مختلفی را پشت سر گذاشته؛ از جمله اینکه مجمع عمومی سازمان ملل به صورت دوفاکتو تشکیل دولت فلسطین را تایید کرده است. اولویت شورای امنیت و لزوم گذر از فرایند تصویب این شورا، به سدی محکم برای عضویت کامل دولت فلسطینی در سازمان ملل تبدیل شده است. سالهاست که شورای امنیت بیش از یک نهاد حقوقی، نهاد سیاسی محسوب میشود که مبنای عمل آن منافع اعضای دائم است. سازوکار داخلی شورا نیز که بر مبنای اکثریت کیفی است، آن را به ابزاری در میان ابزارهای متعدد آمریکا برای حمایت از منافع رژیم صهیونیستی تبدیل کرده است.
سجاد مرادی کلارده، پژوهشگر روابط بینالملل
کد خبر 6084211